Postoji čitav je niz primera crne propagande, kao jednog od najčešće korštenih oblika varanja, podvođenja i napadanja psihe tokom istorije. Cezar je, primeri, nakon pobede namerno javno prikazivao ratni plen i zarobljenike, plašeći tako buduće protivnike. Džingiskan je širio glasine o nepobedivosti mongolskih hordi, a Temistoklo je ostavljao poruke uklesane na kamenu pored izvora, izazivajući podele u redovima neprijatelja. Machiavelli se intenzivno bavio metodama razaranja morala protivnika, pa ga mnogi smatraju ocem teorije psihološkog rata i primene ovakve vrste propagande. U Američkom ratu za nezavinost (1775 -1783.) masovno se koriste leci i pamfleti kojima se pripadnici kontrarevolucionarnih snaga pozivaju na dezertiranje. Napoleon je u ratne pohode vodio pisce, slikare, novinare i čitave štapmarije. Na sve bi strane slao vešte pregovarače koji bi uveravali neprijatelja da prekine otpor i surađuje.

U Drugom svetskom ratu, ratna propaganda je takođe uzela maha. Vrlo jaku, agresivnu propagandu koristili su režimi u Nemačkoj, Italiji i Japanu. Jačali su fanatizam i fatalizam u vojsci i narodu, manipulirali masama, a Nemačka je Austriju i Čehoslovačku osvojila praktično bez ispaljenog metka zahvaljujući upravo takvim specijalnim aktivnostima.

Nakon Drugoga svjetskog rata, propaganda postaje snažno oružje Hladnog rata, jedno od najjačih sredstava borbe za prevlast u svetu. Lideri u propagandi Hladnog rata bili su Sjedinjene Američke države i SSSR. Pokretanje mašinerije crne propagande za vreme hladnog rata predstavlja ‘’procvat’’ ovakvog načina ‘’regrutovanja’’ sledbenika. Jedan od značajnih vidova širenja antikomunističkih, tj propagande protiv SSSR-a, bio je Holivud. Postoji veliki broj filmova koji su dostupni širokim masama i koji su bili direktno ili indirektno usmereni protiv suprotne strane.

Tradicija crne propagande se i dans nastavlja u ‘’punom sjaju’’. Počevši od uništavanja ideja komunizma i socijalizma kao društvenog uređenja, ‘’lagodnog i boljeg’’ života u kapitalizmu, stvaranja novih  naroda i država teritorističkih akata, ili pak opravdavanje vojnih akcija tj. ekonomskih ratova,  protiv država čiji su građani izvršili samostalan teroristički akt.